|
||||||||
|
Een schoolvoorbeeld van de uitdrukking ‘het bloed kruipt waar het niet gaan kan’ is toch wel de Amerikaanse singer-songwriter Jeff Engholm uit Minneapolis, Minnesota. Meer dan twintig jaar na zijn vorige plaat keert hij nu terug op het muziekpodium met een nieuw soloalbum dat “Little Big Things” als titel kreeg. Hij is in de voorbije twee decennia toch wel actief gebleven in de muziekwereld als bassist in jazz- en rockgroepen, maar ook als opnameleider en als producer voor andere artiesten. Zijn eigen muziek in de twaalf tracks op deze plaat varieert tussen folk, sixtiespop en rock. Opvallend is dat hij ook zowat alle instrumenten die bij de opname gebruikt werden eigenhandig heeft ingespeeld, met uitzondering van drums (Scott Chabot). Daarnaast speelden gitaristen Muggsy Lauer en Paul Diethelm elk op één nummer mee en was Al Asmus op alt-dwarsfluit te horen in de song “Startup Man”. Voor het liedje “Believe In Yourself” mocht Jeff Engholm rekenen op de muzikale support van de groep ‘Collective Unconscious’ uit Minnesota waar hijzelf al een 20-tal jaren deel van uitmaakt en waarmee succesalbums zoals “Abbey Road” van ‘The Beatles’, “Pet Sounds” van ‘The Beach Boys’ of “Bridge Over Troubled Water” van ‘Simon & Garfunkel’ integraal worden gecoverd. Een terugkerend thema in enkele songs op “Little Big Things” is het ouder worden, iets waar zelfs de bekendste popsterren niet aan kunnen ontsnappen. Dat is dan ook het centrale onderwerp in het akoestische gitaarnummer “Someday Soon” en in rocktrack “Feel The Sting”. De beste nummers uit dit album zijn de op de eerste video te beluisteren openingsballad “I Can’t Look At You”, het poppy “Believe In Yourself”, rocksongs “Flipped” en het epische “Wake Up With You” met elk een leuke gitaarsolo en de afsluitende titeltrack “Little Big Things” die op de tweede video als audiotrack te horen is. Ook de op trombone gespeelde intro bij “When It Began” en de dwarsfluit die opduikt in het nummer “Startup Man” zorgen voor enkele speciale momenten in songs op dit album. Bij de beluistering van deze plaat zullen geoefende muziekliefhebbers ongetwijfeld gelijkenissen herkennen met de sound van ‘The Beatles’ en/of ‘Crosby, Stills, Nash & Young’. Of we nu nog eens twintig jaar zullen moeten wachten op de volgende soloplaat van Jeff Engholm valt niet te hopen want dat hij over het talent beschikt om leuke pop- en rockliedjes te componeren staat buiten kijf. (valsam)
|